Tarcza Antykryzysowa 2.0: Analiza wybranych zagadnień

Dnia 17.04.2020 r. została uchwalona ustawa o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2, popularnie określana, jako tzw. „Tarcza 2.0.”.

Do najważniejszych zmian w dotychczasowych przepisach tzw. Tarczy antykryzysowej z punktu widzenia naszych Klientów zaliczyć możemy m.in.:

1. Skrócono okres ochrony pracowników przed wypowiedzeniem umowy o pracę.

Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem Tarczy antykryzysowej, pracodawca, który otrzymał dofinansowanie części wynagrodzeń w związku z przestojem lub ograniczonym wymiarem czasu pracy, nie mógł wypowiedzieć umowy o pracę, z przyczyn niedotyczących pracownika, w okresie pobierania świadczeń oraz przez łączny okres 3 miesięcy przypadających bezpośrednio po zakończeniu pomocy. Tarcza w nowym brzmieniu łagodzi ten wymóg i skraca okres ochrony pracowników przed wypowiedzeniem. Obecnie pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownik jedynie w okresie pobierania świadczeń. Co ważne, przepis ten ma zastosowanie również do już zawartych umów o wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy.

2. Rozszerzono zakres podmiotów uprawnionych do zwolnienia z ZUS

W pierwotnej wersji Tarczy antykryzysowej przewidziano, że przedsiębiorcy zatrudniających mniej niż 10 pracowników mają możliwość zwolnienia z obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należnych za okres od dnia 1 marca 2020r. do dnia 31 maja 2020 r.

Po uchwaleniu Tarczy 2.0. rozszerzono zwolnienie ze składek na płatników składek zatrudniających od 10 do 49 osób objętych ubezpieczeniami społecznymi. Zwolnienie będzie przysługiwało w wysokości 50 % łącznej kwoty nieopłaconych należności z tytułu składek za miesiące marzec-maj 2020 r.

3. Zawieszenie biegu terminu do ogłoszenia upadłości

Dotychczasowe przepisy Ustawy prawo upadłościowe stanowiły, że przedsiębiorca jest obowiązany, nie później niż w terminie trzydziestu dni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości (jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych), zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości.

Zgodnie z przepisami Tarczy 2.0. jeżeli podstawa do ogłoszenia upadłości dłużnika powstała w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, a stan niewypłacalności powstał z powodu COVID-19, bieg terminu do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega przerwaniu.

Po zakończeniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii termin na ogłoszenie upadłości biegnie na nowo.

Istotne jest, że jeżeli stan niewypłacalności powstał w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 domniemywa się, że zaistniał z powodu COVID-19.

Jest to bardzo istotna zmiana dla przedsiębiorców, która pozwoli uwolnić ich od odpowiedzialności za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie.

Powyżej zaprezentowano jedynie wycinek zmian dotyczących wprowadzenia Tarczy 2.0., na dalsze pytania odpowiedzą Państwu nasi eksperci adw. Michał Włodarczyk (michal.wlodarczyk@bsjp.pl) i adw. Mateusz Pergałowski (Mateusz.pergalowski@bsjp.pl). Zapraszamy do kontaktu.